HEP SEN GELDİN AKLIMA

Hep sen geldin aklıma
Kumsalda tek başıma uyurken.

Hep sen geldin aklıma
Denizin kumla buluştuğu yerde yürürken.

Hep sen geldin aklıma
Denize karşı oturmuş
Rakımı yudumlarken.

Hep sen geldin aklıma
Mehtaba karşı eli boş
Ayakta dururken.

Hep sen geldin aklıma
Kendimi tek başına salarken denize
Dalgalarla boğuşurken
Yorulduğumda sırt üstü yüzerken
Su yutarken.

Hep sen geldin aklıma
Yakamozu izlerken
Ayın denizle buluştuğu yöne doğru yüzerken.

Hep sen geldin aklıma
Sen oradaydın
Aydaydın
Yüzü aydın.
Gözü aydın
Ben ise karanlıklardaydım.
Marmara’nın karanlıklarında
Her cinsten balıklarla
Yeşilin her tonunda yosunlarla
Denizin diplerinde
Sıkışakaldığım kayalıklarda
Hep sen aklımdaydın.
Hep sen aklım
Hep sen
Hep .

RECEP YILMAZ

KUMBAĞ AGUSTOS 2008
recepyilmaz46@gmail.com